زندگی به سبک من

پست آوردم براتون با بوی دل انگیز رنگ روغن و نقاشی!

وای یعنی هر سوالی که تو ذهنم از نقاشی بود من جوابشو تو اینکتاب پیدا کردم عالیه عالییییی.

میخوام تو استوریای اینستاگرامم از رو همین کتاب کلی نکته بهتون آموزش بدمکه تو هایلایت مربوط به نقاشی هم سیوش میکنم.

خلاصه این که نقاشی کنید و معجزه ی تاثیرش رو روی روحیه تون ببینید!☺

──── ♡ ────

نام کتاب: 300نکته مهم درباره ی نقاشی

✒نام نویسنده: هلن وان وایک

نام مترجمین: علاء محسنی-سیامک علیزاده

نام انتشارات: اشجع-میکائیل

تقریبا نزدیک پنج شیش ماهه میخوام این پستو بذارم ولی خب امان از.

در برزخ تنم یه رمان متفاوت بین تمام رمان های فارسی که خوندم؛ چون جسارتش تو تابوشکنی موضوعات رمان فارسی واقعا ستودنیه!

داستان در مورد دختریه که تو فضای سنتی یه روستا عاشق دوست خودش حورا میشه! اما چی میشه که این دختر بعد از کشمکش و جریاناتی که براش پیش میاد مهاجرت میکنه به تهران و حقایقی رو راجع به خودش میدونه که زندگیش رو زیر و رو میکنه.

جالبه بدونین که نویسنده این رمان خودشون روانشناسن و این رمانو کاملا علمی و طبق تحقیقات چند سالشون نوشتن.

پس اگه به موضوعات ترنسکشوال علاقه مندین این رمانو حتما بخونین!

──── ♡ ────

نام کتاب: در برزخ تنم

✒نام نویسنده: ک.دلیری (سامیا)

نام انتشارات: نشر شقایق

──── ♡ ────

وقتی حیوانات به مزرعه تسلط می یابند، تصور می کنند زندگی بهتری در انتظار آنهاست. آنها در رویاهایشان دنیایی را در نظر می آورند که در آن همه ی حیوانات با هم برابرند و در تمامی اموال و مستقلات سهیم هستند.

اما به زودی خوک ها کنترل اوضاع را به دست می گیرند و یکی ار آنها به نام ناپلئون رهبری همه ی حیوانات را به عهده می گیرند. اصول و مبانی انقلاب یکی پس از دیگری زیر پا گذاشته می شود، طوری که آزادی حیوانات حتی نسبت به گذشته محدودتر می شود!

قلعه ی حیوانات یکی از آثار کلاسیک ادبیات داستانی و معاصر انگلیسی است، و همچنین مطالعه ی دقیقی است از استفاده و سوءاستفاده از قدرت ی.

──── ♡ ────

نام کتاب: قلعه حیوانات

✒نام نویسنده: جرج اورول

نام مترجم: ز-علیزاده

نام انتشارات: انتشارات یاران

──── ♡ ────

سلطانه رمانی بود که دائم تو کتابخونه چشمش بهش می افتاد ولی هر بار نمی شد بخونمش.

و بالاخره خوندم:)

دو برهه ی سلطنتی هست که من به شدت به فراز و نشیب تاریخشون علاقه مندم یکی برهه سلطنتی لویی ها در فرانسه و دیگری برهه سلطنتی عثمانی ها در عثمانی سابق یا همون ترکیه امروز.

و دو تن از ملکه هایی که به سرنوشتشون علاقه دارم ملکه ماری آنتوانت همسر لویی شانزدهم و ملکه خرم سلطان همسر سلیمان قانونی هستن.

همیشه هم این دو رو با هم مقایسه میکنم.

اولی تو ناز و نعمت بزرگ شده بود دومی تو فلاکت و فقر، اولی تبدیل شد به یه ملکه ی خوشگذرون و بی عار دومی شد قدرتمندترین و بانفوذترین ملکه تاریخ عثمانی، اولی به فجیع ترین شکل مرد و دومی در کمال قدرت و احترام و تنها شباهتی که دارن اینه که هردو جز تاثیرگذارترین و عبرت انگیزترین ملکه های تاریخ هستن.

قبلا کتاب ماری آنتوانت رو معرفی کردم  حالا هم می خوام کتاب "سلطانه" اثر "کالین فالکنر" رو معرفی کنم و می گم که این یکی از کتاب هایی که حتما باید بخونین؛ شاید فکر کنین چون کتاب تاریخیه کسل کننده ست در حالی که این طور نیست و خیلی نثر شیرین و هیجان انگیزی داره!

سلام دوستان روز خوبی داشته باشین. از امروز تصمیم گرفتم رمان "دوراهی سرنوشت" رو تو وبلاگ خودم آپلود کنم. خوشحال میشم نظراتتون رو برام کامنت کنین. دوستدار شما مینا شیردل

برای فهمیدن خلاصه داستان به پست خلاصه رمان دوراهی سرنوشت مراجعه کنید.

به نام خدا

دو راهی سرنوشت

فصل اول

ھمه ی وسایلم را داخل چمدانم جمع کردم .دور تا دوراتاقی را که شش سال از زندگیم را آن جا گذرانده بودم، نگاه کردم. اتاقی با دیوارھای سفید و تمیز که در آن لحظه ھای آخر صدای خنده ھا و بازی گوشی ھایم لا ھم اتاقی ھا، گریه ھا و غصه ھایم و تک تک خاطره ھایی را که چنگی ھم به دل نمی زدند، به رخم می کشید.
آخرین باز جزء به جزء اتاق را نگاه کردم. به پنجره ھای بلند اتاق، پنجره ھایی که رو به آفتاب و درخت ھای کاج بلند کهنسال لبخند می زدند؛ اما پشت میله ھای بلند و سفیدی محصورشده بودند؛ به تخت ھای فی سفید که با ملحفه و روبالشتی ھای سفید پوشانده شده بودند.
نگاھم روی تخت ھای ھم اتاقی ھایم چرخید و به تختی که کنار تخت بهار بود افتاد. مثل بقیه ی تخت ھا ملحفه ی سفید و تمیزی رویش کشیده شده بود؛ اما برخلاف آن ھا به انتظار صاحب جدیدش نشسته بود.  گویی او هم به من پوزخند می زد. پوزخندی که تا عمق قلبم را می سوزوند و می گفت:
_تو ھیچ وقت ھیچ چیزی رو که متعلق به خودت باشه رو نداشتی آھو. ھیچ وقت مالک ھیچ چیز تو زندگیت نبودی؛ حتی خودت. حتی این اسم فامیلی که مثل شماره گذاری یه شیء روت گذاشتن!
در آستانه ی در ایستادم و بار دیگر تمام اتاق را دور تا دور نگاه کردم. با خودم گفتم:
«دیگه تموم شد آھو!»
با گفتن این جمله یک باره ته دلم خالی شد. سوزشی را ته معده ام حس کردم. قفسه ی سینه ام سنگین شده بود و به سختی نفس می کشیدم. دسته ی چمدانم را محکم گرفتم و سریع از اتاق بیرون رفتم.
صدای بسته شدن در اتاق در سکوت سالن، طنین غم انگیزی را در گوشم فریاد کشید. با قدم ھای بلند و تندتری مسیر سالن را طی کردم؛ چون می دانستم اگر دوباره به آن اتاق برگردم، دیگر نمی تونم آنقدر قوی باشم که گریه نکنم!
صدای کشیده شدن چرخ ھای چمدانم روی موزاییک ھای سالن با رسیدنم به پشت در دفتر خانم بادیاری قطع شد. آب گلویم را قورت دادم و در حالی که سعی می کردم آرامشم را حفظ کنم، دستم را روی قفسه ی سینه ام گذاشتم و نفس عمیقی کشیدم. چند تقه ای به در زدم که بلافاصله خانم بادیاری گفت:
_بفرمایید.
در را به آرامی باز کردم. قبل از این که وارد دفتر بشوم، سرم را از لای در داخل بردم؛ اما با صدای انفجار مهیبی جیغ کشیدم و در را رھا کردم!
وقتی به خودم آمدم که در آستانه ی در ایستاده بودم و کاغذھای براق رنگی مقابل نگاهم پایین می آمدند. بهار در حالی که کف می زد با لبخند دندان نمایی به من زل زده بود. خانم بادیاری هم درحالی که پشت میزش نشسته بود، دست ھای مشت شده اش را زیر چانه اش زده بود و با ھمان طمانینه و وقار ھمیشگیش لبخند می زد؛ به آرومی از پشت میزش بلند شد و با تبسم آرامش بخشش به سمتم آمده و دست ھایم را در میان دستانش گرفت.
_بهار می دونست برای خداحافظی می یای پیشم. یه زنگو از مدرسه ش اجازه گرفت تا برات جشن خداحافظی بگیره.
یک لحظه در چشم ھایش دقیق شدم که پر از اشک شده بود. سریع نگاهش را ید و در حالی که سعی می کرد خودش را به کوچه ی علی چپ بزند با دستش به تزئینات دفتر اشاره کرد.
_ببین از صبح زود پاشده اومده این جا رو درست کرده.
و بعد درحالی که دوباره نگاهم می کرد، حرفش را ادامه داد.
_فقط به خاطر تو!
دورتا دور دفتر را نگاه کردم. ھر چهار دیوار اتاق پر از تزئیناتی بود که ھر سال در دھه ی فجر از آن ها به عنوان تزئین سالن ھا استفاده می کردیم. روی زمین ھم پر از خرده کاغذهای رنگی براقی بود که به محض ورودم بعد از انفجار بمب شادی پخش شده بود.
بهار با همان لبخند بامزه اش کف دست هایش را بهم زد و گفت:
_گودبای پارتی خواھر بزرگه مبارک!
با چشم ھایی که پر از اشک بودند، نگاھم را به سمتش چرخاندم و با صدایی که بغض آلود بود و می لرزید گفتم:
_خیلی دلم براتون تنگ می شه.
بهار یک سال ازمن کوچکتر است و قرار بود یک سال بعد از من، از پرورشگاه ترخیص شود.
بعد از دوازده سالگی از مرکزی که شش سال دوم از زندگیم را آن جا گذرانده بودم به این جا منتقل شدم. ازهمون روزهای اول، بهار من را خواهر بزرگه صدام می زد و من هم از این که می توانستم حس خواهری را تجربه کنم، خوشحال بودم. در درس ها کمکش می کردم و او هم از من حرف شنوی داشت. رفتار خانوم بادیاری هم با من کمی نسبت به رفتارش با بقیه ی دخترها متفاوت تر بود. همیشه می گفت:
_آهو من تو چشم های آبی تو نگار خودمو می بینم. تو جای خالی نگارو برام پر می کنی.
نگار دختر چشم آبی خانم بادیاری بوده که در شش سالگی در اثر تصادف می میرد و بعد از او خانم بادیاری دیگر هیچ وقت بچه دار نمی شود. من هم هیچ وقت از این مقایسه دلخور نمی شدم. این که به جای آدم دیگری مورد محبت واقع می شدم، اذیت نمی شدم. بالعکس از این که حس می کردم نگارم و خانم بادیاری هم مادرمه، حس خوبی بهم دست می داد. حسی که شاید هیچ وقت هیچ جای دیگری نمی توانستم تجربه کنم!
***
بهار: نوبتیم که باشه نوبت کیک برونه.
خانوم بادیاری با لبخندی مصنوعی، اشک هایش را پاک کرد.
_آره، آره.
بهار طوری که انگار مجرمی را دستگیرکرده باشد، بازوهایم را گرفت ومن را روی مبل سه نفره ای که رو به روی میزخانوم بادیاری بود، نشاند و خودش هم کنارم نشست. درحالی که تقلا می کردم از بین دست هایش بیرون بیایم با خنده گفتم:
_خیلی خب نمی خوام که فرارکنم.
بهار کیک دایره ی خامه ای را که رویش یک فشفشه ی بزرگ و دورش شمع های ریزی چیده شده بود به سمتم آورد و روی میزعسلی رو به رویم گذاشت. بعد از کلی شوخی و خنده، فوت کردن شمع و بریدن کیک، سکوت آنی همه ی دفتر را گرفت. همه با چنگالی که دستشان بود با کیکشون ور می رفتند و چیزی نمی خوردند. خانم بادیاری حتی چنگالش را هم دستش نگرفته بود و فقط به کیک رو به رویش زل زده بود. جو سنگین و خفه کننده ای حاکم بود. کیکم را که دست نخورده بود، روی میز رو به رویم گذاشتم و گفتم:
_خب.
همین یک کلمه کافی بود تا نگاه های نگرانشان به سمتم بچرخد. دستم را روی زانوهایم گذاشتم و بی توجه به نگاه هایشان به سمت چمدانم که دم در بود رفتم. دسته ی چمدانم را محکم گرفتم و طوری که سعی می کردم قوی به نظر بیایم لبخندی مصنوعی زدم و گفتم:
_خب فکر کنم دیگه وقت رفتنه.
هر دو با هم از جا بلند شدند و به سمتم آمدند. خانم بادیاری شانه هایم را گرفت و درحالی که مردمک چشم هایش رت روی تک تک اعضای چهره ام می چرخاند با دل سیر نگاهم کرد. در همان حالت من را به سمت خودش کشید و محکم بغل کرد. در حالی که کمرم را با دستش نوازش می کرد، زیر گوشم زمزمه کرد.
_مواظب خودت باش آهوی من. سعی می کنیم زود به زود بهت سر بزنیم.
با پولی که بعد از ترخیص به بچه های پرورشگاه می دادند و کمک های خانم بادیاری، خانه ی کوچکی رهن کرده بودم. قرار بود بعد از این که بهار هم ترخیص شد، پول هایمان را روی هم بگذاریم و خانه ی بهتری رهن کنیم.
بعد از خداحافظی با خانوم بادیاری بهار را در آغوش کشیدم. به بهانه ی سرد بودن هوا و این که دلم نمی خواهد سرما بخورند، کلی اصرار و خواهش کردم که فقط تا در خروجی سالن همراهم بیایند. در واقع نمی خواستم این جدایی بیشتر از این سوهان روحمان بشود.

آه خیلی خوشحالم بالاخره تونستم به دوران کتابخوانیم برگردم! :)

من منتقد نیستم فقط نظرمو مینویسم.

یک به علاوه یک اولین کتابیه که امسال میخونم. این کتاب 41 فصله که اگه صادقانه بگم تا فصل 10 برای من (شاید برای شما نه!) اصلا جذاب نبود!

ولی دقیقا از فصل ده به بعد جوری بهش چسبیدم که نمی تونستم با شخصیت جس همذات پنداری نکنم!

جس توماس با دو شغل خدمتکاری و پیشخدمت کافه بودن از پس هزینه های زندگی خودش و دو فرزندش بر نمیاد با این حال وقتی بهار می یاد حتی اگه هوا گرمم نباشه دمپایی لاانگشتی می پوشه، تو ماشین در حال حرکت ریمل میزنه و با آهنگ در حال پخش تو رادیو آواز میخونه حتی اگه قسمت هایی از اونو ندونه!

اد نیکلاس مهندس موفق و توداری که دچار بدبیاری میشه و با یه اشتباه همه چیزشو میبازه! اد دوست نداره درمورد زندگی شخصیش با کسی صحبت کنه و اصلا تو استایلش نیست با خدمتکار ویلاش گرم بگیره ولی. (مثل کریس خودمون)

اد نمی خواد به کسی کمک کنه و جس نمیخواد کسی بهش کمک کنه؛ اما آیا این دو کنار هم به جایی می رسن؟! ──── ♡ ────

نام کتاب: یک بعلاوه یک

✒نام نویسنده: جوجومویز

نام مترجم: مریم مفتاحی

نام انتشارات: نشر آموت

──── ♡ ────

سوال: کتابای جوجو رو دوست دارین؟ کدومارو خوندین؟

خب دوباره سلام.

اینم یکی از محصولات رنگی رنگی که خیلیییی به درد بخوره.

از روزی که تصمیم گرفتم کره ای یاد بگیرم با این که یه دفتر بزرگ برا قواعد و الفبا و لغات داشتم ولی دلم میخواست یه دفترچه کوچولو داشته باشم که بتونم همه جا با خودم ببرم و لغات و نکته های ریزو توش بنویسم.

پس وقتی اینو پیدا کردم دو بال درآورده و پرواز نمودم

دوست دارین صفحاتشو تو استوری براتون نشون بدم؟

تا سوال بازی نکنم کامنت نمیذارین نه؟

چند تا زبان خارجی بلدین؟ (فعلا فقط رو ترکی استانبولی تسلط دارم و کمی تا قسمتی انگلیسی)

دوست دارین چه زبانایی رو یاد بگیرین؟ (خودم: کره ای و فرانسوی)

بعد از عکس گرفتن سخت ترین کار دنیا کپشن نوشتنه!

بچه ها میدونم خیلیاتون رنگی رنگی رو میشناسین؛ نمیدونم چقدر به محصولاتشون علاقه دارین ولی میتونم بگم من عاشقشونم.

دفتر رنگ کردنی مد، استایل، طراحی لباس

صفحاتش زیاده و مطمئن باشین زود تموم نمیشه؛ طرحاشونم خیلی خوشگل و گوگولیه.

خلاصه این که اینم این دیگه آره

سلام سلام سلام

چه خبرا؟

سومین محصول از بین محصولات رنگی رنگی که خیلی دوست دارم و فکر کردم خیلی به دردم میخوره این دفترچه کیف پول بود.

من جز اون دسته از آدماییم که مدام یادم میره پولامو کی کجا و برا چی خرج کردم برا همین تو این دفترچه میتونم راحت یادادشت کنم که چقدر بابت چی و تو چه تاریخی خرج کردم. اخر دفترچه هم میشه میزان درامد و خرج و بدهی و پس انداز هر ماه رو یادداشت کرد که کلا باعث نظم دخل و خرجمون میشه!

^-^

والا به خدا با این گرونی دلار.

شما پولتون بیشتر صرف خرید چه چیزی می کنین؟ (خودم: کتاب، دکور اتاق و لوازم آرایشی و اینترنت! )

شما هم مثل من آخر ماه پول کم میارین یا می تونین پس انداز کنین؟ (من نهایتش پنج تومن دقیقا پنج تومن از پولم بمونه خوشحال میشم!)

دوست دارین مستقل باشین و دستتون به جیب خودتون باشه؟ (دلم میخواد ولی چی کار میتونم بکنم؟)

ایده ای برای درآمد زایی و کارآفرینی دارین؟

عاشقانه‌ای پر فراز و نشیب از دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی استانبول!
آخرین کتاب تابستون ۹۸.
در ابتدای داستان نمی‌تونستم شخصیت کمال رو درک کنم، این‌که چجوری هم نمی‌خواست افسون رو از دست بده و هم می‌خواست با سیبل نامزد کنه! اما خب به مرور که پیش رفتم روال داستان دستم اومد و از طرفی خوشم اومد که نویسنده خیلی درمورد مردا فانتزی فکر نکرده و یه شخصیت واقعی و نزدیک به واقعیت رو به تصویر کشیده و زمان و جدایی رو عاملی گذشته برای عاشق تر شدن کمال. یعنی هر چه داستان پیش می‌ره می‌فهمیم که اشتباه می‌کنیم و تنها چیزی که کمال از زندگی می‌خواد فقط یه شخصه و اون کسی نیست جز "فسون" یا به قول خانم مترجم همون "افسون"!
از یه جایی به بعد موزه معصومیت چنان تاثیر عمیقی تو قلبم می‌ذاشت که انگار رج به رج قلبمو یکی‌یکی می‌شکافت و جلو می‌رفت! :)))
و چنان با کمال همذات پنداری داشتم که تک به تک احساساتش رو با تک به تک سلول های بدنم حس می‌کردم! :)))
موزه معصومیت شاید در ظاهر یه رمان عاشقانه باشه اما یه رمان عاشقانه خاصه چرا که واقعا جایی به اسم موزه معصومیت تو استانبول وجود داره که در واقع همون خونه افسونه!
در واقع داستان از این قراره که کمال در طول ده سالی که عاشق افسون بود یادگارهایی رو از لحظه به لحظه‌ای که با افسون سپری کرده بود، جمع کرده و ازش موزه ای به نام موره معصومیت تو خونه دو طبقه ای که افسون توش زندگی می‌کرده ساخته!
در واقع وقتی شما به اخر رمان می‌رسین با چند تئوری رو به رو می‌شین که آیا داستان عاشقی پر فراز و نشیب کمال یه داستان واقعیه؟ یا این داستان و این موزه کلا هنر و خلاقیت نویسنده‌ست؟ یا این که نکنه کمال همون خود اورهان پاموکه؟! راستشو بخواین اورهان پاموک هیچ‌وقت به این سه سوال پاسخ نداده!
────♡────
پ.ن: راستی اینم بگم هیچ ترجمه کاملی از این اثر وجود نداره و با اینکه خود کتاب ترجمه شده۵۰۰صفحه ست ولی قریب به سیصد صفحه از کتاب تو ایران سانسور شده! من خودم به زبان ترکی استانبولی تسلط دارم ولی متاسفانه کتاب زبان اصلیشو پیدا نکردم برای همین مجبورا رفتم به سمت ترجمه!
────♡────
نام کتاب: موزه معصومیت
✒نام نویسنده: اورهان پاموک
نام مترجم: مریم طباطبائیها
نام انتشارات: نشر پوینده
──── ♡ ────

خوشحال‌تر باش! باهوش‌تر باش! بهتر از دیگران باش! سریع‌تر باش! پولدارتر باش! محبوب‌تر یا مؤثرتر باش!
منسون میگه:
تو همه‌ این پیام‌ها، نوعی تأکید بر نداشته‌های افراد وجود داره. درحالی که کلید رسیدن به زندگی خوب، نه در اهمیت دادن به چیزهای بیشتر و فوق العاده، بلکه در اهمیت دادن به چیزهای کمتر است؛ به بیانی اهمیت دادن به چیزی که حقیقی و در دسترس باشه.
مارک منسون نشون می‌ده که تو عصر حا‌ضر چگونه جستجوی صریح ایده‌آل‌هایی مثل شادکامی، امید و آرامش شخص رو از زندگی شاد و آروم و امیدوار محروم کرده!
من این کتابو دوست داشتم چون منسون بهم میگفت اشکالی نداره اگه بعضی موانع باعث بشه به بعضی از اهدافمون نرسیم در عوض مطمئن باش که دنیا به جای اون چیزهای قشنگتری بهت میده و چه بسا اون چیزی که به دست میاریم خیلی باارزش تر از چیزی باشه که دنیا نخواسته بهمون بده.
────♡────
پیام اصلی این کتاب اینه که:
اساساً ما طوری تکامل پیداکرده‌ایم که همیشه چیزی برایمان مهم باشد و به آن اهمیت بدهیم، پس  وقتی از بی‌خیالی حرف می‌زنیم منظورمان بی‌تفاوتی و یا مهم نبودن هیچ‌چیز نیست. بلکه مسئله اصلی و پرسش اصلی این است که به چه چیزی اهمیت بدهیم؟ چه چیزی را برای اهمیت دادن انتخاب کنیم و چگونه نسبت به چیزهایی که برایمان مهم نیست بی‌خیال بشویم.
بی‌خیالی یعنی ما خردمندانه اهدافی را برای مهم بودن و اهمیت داشتن انتخاب کنیم و به ‌سختی‌ها و مشکلاتی که در راه رسیدن به آنها مواجه می‌شویم اهمیت ندهیم. بنابراین به اینجا می‌رسیم که بلوغ و پختگی یعنی نسبت به چیزهایی که باید به آنها اهمیت بدهیم، گزینشی‌تر عمل می‌کنیم و تنها زمانی به چیزی اهمیت دهیم که آن چیز واقعاً ارزش اهمیت دادن داشته باشد. بنابراین بی‌خیالی ساده است اما آسان نیست!
────♡────
نام کتاب: هنر ظریف بی خیالی
✒نام نویسنده: مارک منسون
نام انتشارات: کلید آموزش
مترجم: واحد ترجمه کلید آموزش
────♡────

ترانه و شعر آهنگ مثل فرشته ها امیر عباس گلاب

مثل فرشته ها توی نوشته ها، اونقده خوبی که جات تو بهشته ها
مثل هوای خوب، گرمی مثل جنوب، حس دلتنگیه آخرای غروب

تو تنها نیستی، حواسم بهت هست، تو هر جایی میری یکی تو دلت هست
تموم شبا رو تو چشم تو خوابم، با دنیا سرِ تو دیگه بی حسابم

بغضم گرفته بود، دریا شدی برام، باعث شدی از اون حالو هوا درآم
تو نیمه ی منی، من نیمه ی توام، دیوونه ی منی، دیوونه ی توام

بغضم گرفته بود، دریا شدی برام، باعث شدی از اون حالو هوا درآم
تو نیمه ی منی، من نیمه ی توام، دیوونه ی منی، دیوونه ی توام

رسیدم بهت؛ اما ازت رد نمیشم باهات بد نمیشم، باهات بد نمیشم
یه عشق با یه لبخند میتونه شروع شه با یه حرف میتونه جهان زیر و رو شه

بغضم گرفته بود، دریا شدی برام، باعث شدی از اون حالو هوا درآم
تو نیمه ی منی، من نیمه ی توام، دیوونه ی منی دیوونه ی توام

بغضم گرفته بود، دریا شدی برام، باعث شدی از اون حالو هوا درآم
تو نیمه ی منی، من نیمه ی توام، دیوونه ی منی دیوونه ی توام

پ.ن: وی بی نهایت عاشق این آهنگ بود!

خب من اومدم با معرفی یه کتاب خفن که تصمیم دارم یه بار نه بلکه چند بار بخونمش. انقدر بخونمش که تک به تک جمله هاش ملکه ذهنم بشه.
کتابی که هر زنی باید بخونه!
کتابی که میتونه خیلی رو تصمیماتمون تاثیرگذار باشه.

بخشی از متن کتاب که دوست دارم با آب طلا بنویسم و بذارمش جلو چشم همه!

"جامعه به ما یاد داده باید پسرها را طوری بزرگ کنیم که دنبال خواسته هایشان بروند و دختران را طوری بزرگ کنیم که دنبال پسرها بروند. من اینجا هستم تا به شما بگویم مهم نیست جامعه درباره شما و رویاهایتان چه فکری میکند؛ به جهنم، حتی مهم نیست خانواده تان، دوستانتان یا شریک زندگی تان در مورد رویاهایتان چه فکری می کنند. تنها چیزی که اهمیت دارد این است که شما تا چه حد خواهان رویاهایتان هستید و برای به دست آوردنشان حاضرید چه کارهایی انجام دهید." این کتاب سه بخش داره با عناوین:

1.بهانه هایی که باید کنار بگذارید.
2.رفتارهایی که باید یاد بگیرید.
3.مهارت هایی که باید کسب کنید.

که ریچل هالیس هر بخش رو به قسمت های مختلف تقسیم کرده و هر کدوم رو با قلم شیرین و دوستانه ای توضیح داده.

گاهی اوقات ممکنه فکر کنیم کتابای انگیزشی شعاری و خسته کننده هستن؛ اما "شرمنده نباش دختر" اصلا چنین حسی به من نداد و برعکس با هر جمله ای که میخوندم بیشتر ترغیب میشدم تا ادامه ش بدم.
──── ♡ ────
نام کتاب: شرمنده نباش دختر
✒نام نویسنده: ریچل هالیس
نام مترجم: هدیه جامعی
نام انتشارات: کتاب کوله پشتی
──── ♡ ────
سوال: شما سری کتابای ریچلو خوندین؟ دوست داشتین؟ نظرتون؟ 
──── ♡ ────

آیا از گرمی هوا کلافه شده اید؟

آیا به دنبال یک دستور ساده و سریع برای خنک شدن می گردید؟

من به شما اسموتی هندوانه و نعنا را پیشنهاد می دهم!

خیلیم آسونه درست کردنش.

مواد لازم: هندونهچند برگ نعنااگه دلتون خواست یه کوچولو خیلی کم عصاره لیمو تازهو یه مخلوط کن!

طرز تهیه:

به مقدار مصرف یا علاقه تون یا تعداد نفرات (حالا هر چی) هندونه قاچ کنین و بذارین تو فریزر تا کاملا یخی و خنک بشه، بعد هندونه خنکو تو مخلوط کن یا همون میکسر بریزین و چند تا برگ درشت نعنا هم روش بریزین و خوب هم بزنین تا یه مایع غلیظ به دست بیاد.

خب تبریک میگم اسموتی شما آماده ست!

اگه دلتون خواست میتونین چند قطره لیموی تازه هم به هر لیوان اضافه کنین اگه نه که هیچی!

────♡────

سوال:

تا حالا شده یه غذا یا نوشیدنی درست کنین که خونواده هم ازش خوششون بیاد و تشویقتون کنن؟

خیلی حس خوبیهحتما امتحان کنین✌

در کل نوشیدنی گرم دوست دارین یا سرد؟ چون من بعضیا رو دیدم که تو هوای گرمم مثلا چایی یا قهوه رو به بستنی ترجیح میدن!

اگه بخواهیم خیلی ساده اسکرپ بوک رو تعریف کنیم، میشه گفت یک جور دفترچه خاطرات تصویری با توضیحات لازم!

دفترچه‌ای که در اکثر مواقع یه کلاسوره که این امکان رو بهمون میده که هر چیزی رو که دوست داشتیم، پانچ کنیم و توی دفترمون نگه داریم.

────♡────

با درست کردن اسکرپ بوک، این امکان رو به عکس ها، یادگاری ها و کارت ها و تکه نوشته های دوست داشتنی مون، می دیم که بیان بیرون و روی صفحه های دفترمون برای خودشون جا پیدا کنن.

────♡────

در واقع اسکرپ بوک شما دفتری هست که خودتون همه اش رو درست کردین و شبیه هیچ دفتر دیگه ای تو دنیا نیست . حتی خیلی مواقع به شما یادآوری میکنه که آدم خاصی هستین و چقدر جزئیات خوب تو زندگیتون هست.

────♡────

اسکرپ بوک مثل داستان زندگی یه شخصه و اسکرپ بوکر در واقع گوینده اون داستانه. اسکرپ بوک داستان دیروز و امروز و فرداهای شماست. چیزیه که میتونه در آینده برای نسل های آینده شما بمونه و اونا میتونن از احساسات و تجربه های شما بهره بگیرن و احتمالا براشون جالب باشه مادربزرگ/پدربزرگشون اولین باری که رفت سرکارش یا اولین باری که عاشق شد؛ یا با دیدن فلان فیلم و خوندن فلان کتاب و دیدن فلان مکان چه حسی داشته؟!

────♡────

موضوع اسکرپ بوک چی میتونه باشه؟

اسکرپ بوک میتونه درمورد آیدل مورد علاقه تون باشه. از اولین روزی که باهاش آشنا شدین، چطور آشنا شدین، روزی که برای دیدن فیلمش به سینما رفتین یا به کنسرتش رفتین همراه یه عکس از بلیطی که روی اون صفحه چسبوندین.

یا خاطرات روزمره تون همراه عکس و اتفاقات خاص اون روز.

بعضی از مادرهای باردار از اولین روزی که میفهمن باردارن تا اخرین روز زایمان یه اسکرپ بوک برای موجود درونشون میسازن تا بعد ها که بزرگ شد با خوندنش لحظه به لحظه ی احساسات مادرشو درک کنه!

یا هر ایده ی دیگه ای که میتونه به ذهن خلاقتون برسه!

────♡────

شما اسکرپ بوک دارین؟

یا به فکر درست کردنش هستین؟

من که امسال تابستون دست به کار میشم؛ حتی میخوام از 1تیر شروع کنم!

اگه دارین از حس و تجربه هاتون برا بقیه بنویسین

امروز میخوام براتون اپلیکیشنی معرفی کنم که واقعا خیلی برای خودم جذاب بود و به دردم خورد!

مخصوصا اگه شما هم مثل من آدم استرسی هستین حتما این اپو داشته باشین.

────♡────

تو این اپلیکشین انواع و اقسام صداها هست مثل:

صدای جنگل، صدای نسیم ملایم، صدای آبشار، صدای قطار، صدای کافه، صدای شهر، صدای نرم ماشین لباس شویی( من دیدم بعضیا که با صداهای خیلی عجیبی آرامش میگیرن)، ملودی مدیتیشن، صدای بارون با ریتم های متفاوت، صدای برکه، صدای کهکشان و کلی صداهای فوق العاااااده قشنگ دیگه.

────♡────

نکته جالبی که هست اینه که تو قسمت mixed شما می تونید صداها رو ادیت کنید و مثلا به صدای کافه یه صدای بارون یا آواز گنجشک ها رو به صدای طبیعت اضافه کنین؛ من خودم یه بار صدای کافه رو با بارون صدای قورباغه و جغد و گنجشک و شهر و ملودی و. رو با هم ترکیب کردم بلبشویی شده بود خیلی جالب بود!یا اینکه کمکو زیاد بودن هر و صدا به دلخواه خودتون تغییر بدین مثلا اگه میخوابن صدای آبشار زیاد نسبت به صدای بارون زیاد باشه میتونین خودتون تغییرش بدین.

────♡────

یا میتونید از قسمت sounds صداهای انتخابی رو گوش کنین مثلا فقط صدای بارون بی هیچ صدای دیگه ای یا فقط صدای آبشار یا طبیعت یا ملودی تمرکز و .

────♡────

میتونین یه ساعتی از شب رو مشخص کنین  که دقیقا تو اون ساعت ملودی مورد علاقه تون خودکار پخش بشه و بهتون بگه که وقت استراحت کردن و خوابه☺ آهان اینم بگه که تایم ملودی ها رو به دلخواه خودتون میتونین تنظیم کنین که مثلا وقتی شما خوابتون برد بعد یه ربع یا سی دقیقه یا یه ساعت و فکر کنم نداکثر تا سه یا دو ساعت ملودی تموم خودکار تموم بشه!

خلاصه اینکه خیلی به آرامش و تمرکزتون کمک میکنه و به نظرم همه باید این اپو داشته باشن!

────♡────

پ.ن: این برای اندرویده!

زمان زیادی گذشت تا فهمیدم،

مفهوم شادی برای من

متفاوت تر از آن چه هست که

آدم های اطرافم از من می‌خواهند!

من آدم مهمانی‌های شلوغ و اکیپ‌های پرشور مختلط نبودم،

من آدم عاشقی‌های بی‌پروا و روزهای شلوغ جوانی نبودم،

من همیشه آنقدر ساده بودم که

سادگیم موجب ددگی آدم‌ها می‌شد.

عجیب بودم و غیر قابل درک!

آخر کدام آدمی با چند صفحه کتاب و یک فنجان چای یا قهوه

و قسمت جدید سریالش و

تنهایی به کافه و سینما و تئاتر رفتن خوش‌حال می‌شود؟

چه قدر عجیب است، نه؟!

اگه هنوز برای زمستونتون لیمو شکری درست نکردین تا هنوز لیمو ترش‌های تازه تو بازار تمام نشده دست به کار بشین. چون تو زمستون می‌تونین لیمو شکری‌ها رو با چای بخورین و از طعم دلچسبشون لذت ببرین.
(فکر کن چایی لیمویی، پاییز و کتاب!)
────♡────
مواد لازم برای لیمو شکری :
 لیمو ترش تازه500 گرم / شکر 250 گرم
────♡────
طرز تهیه لیمو شکری :
لیموها را شسته و خوب خشک کنید. سپس آنها را به صورت ورقه های نازک برش بدهید، هسته های آن ها را حتما جدا کنید و گرنه تلخ می شود.
داخل یک شیشه تمیز و کاملا خشک، کمی از ورقه های لیمو را قرار داده و روی آن مقداری شکر بریزید و این کار را ادامه بدهید تا شکر و لیموها تمام شوند. (در صورت تمایل می توانید چند شاخه نعنا هم لابه لای لیموها قرار بدهید).
بعد در شیشه را محکم ببندید و در یک محیط خنک قرار بدهید. بعد از حدود یک ماه آماده مصرف هستند.
حتما لیموها زرد باشند، اگر سبز باشند تلخ می شود.
و اینکه چون هیچ آبی به آن اضافه نمی شود و فقط آب لیموها است کپک نمی زند.
و در آخر اینکه می شود به جای شکر از عسل هم استفاده کرد.
────♡────
نکاتی برای تهیه لیمو شکری:
* اگر داخل یخچال قرار بدهید شکرها دیرتر آب می شوند پس بهتر است در یک محیط خنک غیر از یخچال قرار بدهید.
* جلوی آفتاب هم نباید گذاشت چون ویتامین لیمو از بین می رود.
* حتما لیموها زرد باشند، اگر سبز باشند تلخ می شود.
* چون هیچ آبی به آن اضافه نمی شود و فقط آبِ لیموهاست کپک نمی زند.
* می شود به جای شکر از عسل هم استفاده کرد رنگ لیموها تیره و خوشرنگ می شود و برای درمان سرما خوردگی عالی است.
* باید هر چند روز یکبار در شیشه را باز کرد و روی آن شکر یا عسل ریخت اینقدر اینکار را تکرار کنید تا آب کامل روی لیموها را بگیرد.
────♡────

اصلا یعنی چی که سرماخوردگی یه ماهه چسبید بیخ گلوم و ول کنم نیست!؟ فکر کنم داروهامونم چینی شدن که دیگه نه آمپول تاثیر داره نه سرم نه قرص و دارو. یعنی همینجوری باید یه وری رو به قبله بیفتی که شاید فرجی شد و بهتر شدی.
مثلا یه روز خوبی فرداش آبریزش بینی داری، باز فرداش خوبی، فردای اون گلو درد داری، یه روز دیگه خوبی و یه روز دیگه سردرد داری. بعد وسط این سرماخوردگیا حوصلتم سر میره هیچ ایده و انگیزه ایم نداری کلا!
بعدش مامانت میاد یه ظرف کوچولو بهت میده میگه:
_این ظرف زعفران بود تموم شده میخوایش؟ تو دوست داری یه چیزایی درست کنی گفتم شاید بخوایش! بعد میذارتش رو میز و میره.
برش میداری یه نگاه به این ور اونورش میندازی میگی:
_اوخودا چه موشولویی تو! عب نداره الان خوشملت میکنم. بعد در جعبه جادو رو باز میکنی و یه کاغذ اسکرپ بوک رنگی رنگی و یه چسب برمیداری و دست به کار میشی.
کارت تموم میشه یه لبخند میزنی میگی:
_ولی یه چیزی کمه!
یه بر چسب گل گلی برمیداری رو درش میزنی بعد ذوقت تکمیل میشه و میگی:
_تو چقد کیووووت شدییییی^-^
بعدش تصمیم میگیری عکسشو بگیری و با دوستات به اشتراک بذاری♡_♡
──── ♡ ───

من تو خونه ای بزرگ شدم که از اولشم توش پر دختر بود. یعنی تا چشم باز کردم یه عالمه دامن چین دار، تور و پف و صورتی و لاک و کفشای تق تقی و عروسک های موبور و چشم روشن و. دورم دیدم! قبل از ازدواج خواهرام، مامان همیشه از رد لک رژ و ریملایی که روی آینه یا میز آینه مون بود شاکی بود، از موهای بلندی که گاها می ریخت رو زمین یا لک لاکی که می خورد رو فرش اتاقمون و خدا، خدا می کردیم چشم مامان بهش نیفته! (البته الانم از من شاکیه ولی خب کمتر) سلیقه هامون با هم متفاوت بود؛ اما این دلیل نمی شد گاها کیف و کفش و لباس های همو کی کش نریم! :)))) و بعد وقتی صاحبش فهمید بگیم خودت چرا اون روزی فلان چیز منو برداشتی و آخرش با داد مامان که میگفت تمومش کنین خفه میشدیم! :)))) مثلا بیتا(خواهر بزرگترم) میشه گفت همیشه استایلش آوانگارد بوده، دوقلوها (شیدا و شیوا) همیشه کلاسیک و شیک بودن و من. من یه تغاری بوهمین عجق جوق بی حوصله شل و ول بودم که همیشه مورد انتقاد خواهرای بزرگترش بود و کلی با لباس پوشیدنش حرصشون می داد! می خوام بگم آدما با هر سلیقه و استایلی می تونن کنار هم زندگی کنن، با هر عقیده ای، با هر پوششی؛ اما چیزی که مهمه اینه که بلد باشن چه جوری به عقاید و سلایق همدیگه احترام بذارن! :) آره در واقع چیزی که مهمه اینه! باید وقتی به کسی نگاه می کنیم مدام عینک قضاوت به چشممون نزنیم، چرا مانتوش اینجوریه؟ چرا روسریش اونجوریه؟ کفشش از اون ارزوناست؟ کیفش که برند نیست؟ اصلا از فشن سر در میاره؟ به کسی که لباسش ارزونه ولی تمیزه نگیم چیپ! به کسی که گرانج یا گوتیک میپوشه با تعجب نگاه نکنیم! به کسی که بوهمین میپوشه نگیم شلوغ پلوغ و خنزر و پنزری! به کسی که کلاسیک میپوشه نگیم ساده! به کسی که آوانگارد میپوشه نگیم اوم یجوریهههه.! به کسی که مارک میپوشه نگیم مرفه بی درد! آدما رو همون جوری که هستن قبول کنیم و بدونیم که هر کسی متناسب با موقعیت فرهنگی، رفاهی و اجتماعی خودش لباس میپوشه و مطمئنا با اون چیزی که تنشه خوشحاله! :) آدما رو به خاطر قلبی که پشت لباس هاشون پنهون شده دوست داشته باشیم! :)
سوال: شما چه استایلی رو دوس دارین؟ من خودم بوهمینو دوس دارم ولی نمیتونم بگم دائما رو همین استایلم. ولی عاشق دخترای تام بویم
──── ♡ ────

من هیچوقت فکر نمیکردم cdrama بتونه روی دست kdrama بزنه! فقط بگم انققققدر ازش خوشم اومد که بعد دیدنش هر چی سریال k و c دیدمو بی خیال شدم! خیلییییی خوبه.
اگه دیدین نظرتونو کامنت بذارین☺
──── ♡ ──── نظرم: من این f4 ای که تو این سریال بود از همه ی f4ها دوست داشتنی تر بود حالا بگین چرا؟ چون تو این سریال شخصیت های اف چهار خیلی قویتر شخصیت پردازی شده بودن، یه جوری که حتی استایل لباس پوشیدنشون هم با شخصیت هاشون هماهنگ شده بود و از اون گذشته بازیگرای این ورژن فوق العاده نقششونو طبیعی تر نسبت به اون یکی ورژن ها بازی کردن. کلا از موسیقی متن گرفته تا طراحی لباس و گریم شخصیت ها و طراحی دکور صحنه، همه و همه خیلی قوی تر بودن. و یه چیزی که تو این سری توجهم رو جلب کرد این بود که بر خلاف اف چهارای دیگه که با پول بابا پز میدن اینا یه جورایی با استعدادن و خیلی دوست دارن روی پای خودشون بایستن. کلا این سری از اف چهارا بی نهایت دوست داشتنین :)))) نکته مشترک اف چهار ها که خیلی قابل توجهه اینه که همه ی اعضا هر چه قدر هم با هم مشکل داشته باشند حتی اگه هر دوشون از یه دختر خوششون بیاد باز هم هوای همدیگرو دارن و در اوج قدرت، مظلومیتی که دارن اینه که جز همدیگه کسی رو ندارن. پس فکر نکنین دیدن این سریالا وقت تلف کردنه دوستی درس مهمیه که این سری سریالای اف چهار بهمون میدن. چیزی که این روزا شاید بیشترمون از دست دادیم. باغ شهاب سنگ یه سریال چینیه نه کره ای برای همین شاید اولش مثل من از زبون چینی خوشتون نیاد ولی خیلی سریع بهش عادت می کنید.
روی هازولی هم کراش داشتم! بار اولی که دیدمش. از شانسای هم متنفر بودم. هنوزم متنفرم! ولی سبک زندگیشو دوست دارم! فکر کن دوزار ته جیبش نیست تا تقی به توقی میخوره با دوستاش میره سفر خارجه:| مامان و باباشم انقدر روشن فکرن که میذارن دوز پسرش شبو خونشون بمونه:| ㄱㄱㄱㄱㄱㄱ پسر شاخ دانشگاه عاشقشه(سه) اون یکی پسر شاخ دانشگاهم هواشو داره(لی) :||||| کلا خرشانسه. حالا خوبه حوصله کپشن نداشتم چقدر فک زدم:|
سریال چینی یا کره ای؟
پ.ن: یا برین ببین یا بازم برین ببینین! :|
──── ♡ ────

وقتی حیوانات به مزرعه تسلط می یابند، تصور می کنند زندگی بهتری در انتظار آنهاست. آنها در رویاهایشان دنیایی را در نظر می آورند که در آن همه ی حیوانات با هم برابرند و در تمامی اموال و مستقلات سهیم هستند.
اما به زودی خوک ها کنترل اوضاع را به دست می گیرند و یکی ار آنها به نام ناپلئون رهبری همه ی حیوانات را به عهده می گیرد!

"عه چه قدر شبیه ما!"

این کتاب رو تو پست های قبل معرفی کردم،

می تونید از کتابخونه پیداش کنین.

──── ♡ ────
نام کتاب: قلعه حیوانات
✒نام نویسنده: جرج اورول
نام مترجم: ز-علیزاده
نام انتشارات: انتشارات یاران
──── ♡ ────

بدانید و آگاه باشید که قراره بیشتر از این ها با این دیواره آشنا بشوید.

یه جوریه که مامانم که خوشش نمی اومد من یه چیزایی بچسبونم به در و دیوار،

اتاقم الان عاشق این دیواره شده و خلاصه و اینا دیگه.

بعد این هر بار که یه چیزی بش اضافه کردم یه عکس ازش اپ میکنم که ببینین.

روی اون کاغذا و رو اون برگه نوتا جملات انرژی+ نوشتم،

(اگه کنجکاوین بدونین چه خبره:>).

نام سریال: افسانه دریای آبی
تاریخ پخش: ۲۰۱۶
ژانر:کمدی عاشقانه تاریخی
شبکه پخش: sbs
تعداد قسمت: 20
بازیگران: leeminho/junjihyun
────♡────
خلاصه داستان: این سریال یه درامای فانتزی رمانس هست که موضوع اصلیش از اولین کتاب داستان تاریخ کره است که درباره یک پری دریایی یا مرد دریایی برگرفته شده. این کتاب تاریخی مربوط به دوره چوسانه. خود سریال تقریبا تا یک سومش هم تو دو دوره چوسان و دورهدمعاصر کره جنوبی روایت میشه.
────♡────
✔نظر ادمین: من اولش مردد بودم که این سریالو ببینم یا نه چون فکر میکردم دختره از پسره بزرگتر دیده میشه و بهش نمیاد! اما بعدش که سریال پیش رفت و بازی فوق العاده ی جون جی هیونو دیدم فهمیدم که کاملا اشتباه می کردم. داستان تو دو دوره چوسان قدیم و عصر معاصر کره جنوبی روایت میشه که نشون میده این دو زوج تو زندگی قبلیشون هم عاشق هم بودن؛ اما هوجونجه(لی مین هو) با سفر روح پیش یه پرفسور روانشناسی میفهمه که تو دوره قبلی پایان خوبی نداشتن پس میفهمه که باید تلاش کنن این بار پایان خوبی رو برای خودشون رقم بزنن و همین هیجان روند داستان رو زیاد کرده بود.
لی مین هو خوب تونست به عنوان یه فرمانده و یه   حرفه ای نقشش رو اجرا کنه، من عاشق وقتایی بودم که با اون فندکش آدما رو هیپنوتیزم می کرد و تحت کنترلش در می آورد!
طنز سریال عالی بود. این سریال رو به اونایی که عاشق طنز و کمدین به شدت توصیه میکنم. خل بازی های جون جی هیون هنوزم تو ذهنمه و یادم که میفته خنده م میگیره!
────♡────
پ.ن: این سریالو تابستون پارسال دیدم ولی گفتم معرفی کنم شما هم سرگرم شین.
────♡────
نظر شما در مورد این سریال چیه؟
────♡────

نام سریال: زن قوی دو بونگ سون
ژانر:فانتزی/اکشن/کمدی/رمانتیک
نویسنده:Baek mi kyung (نویسنده سریال عشق من ایون دونگ)
کارگردان: Lee hyung min (کارگردان سریال های‌ سانگ دو بیا بریم مدرسه،ملکه برفی، متاسفم دوست دارم،مربای پرتقال)
بازیگران اصلی: پارک بو یونگ (بازیگر سریال اوه روح من)
پارک هیونگ شیک ( عضو سابق گروه ZE:A، بازیگر سریال های جامعه مرفه، هوارانگ، وارثان)
جیسو (بازیگر سریال های مامان عصبانی، تشویق کن، پزشکان، ورق برگردان، خارق العاده، عاشقان ماه)
سال پخش:2017
تعداد قسمت:16
شبکه:JTBC
────♡────
خلاصه داستان: قدرت بدنی خارق العاده ای بین ی خانواده دوبونگ سون میچرخه که باعث میشه اونا از بقیه متفاوت باشن. دو بونگ سون(پارک بو یونگ) دوست نداره قدرتشو به نمایش بذاره ولی رئیس آن مین هیوک( پارک هیونگ شیک) از قدرت اون باخبر میشه و به عنوان بادیگارد استخدامش میکنه. بونگ سون از رئیسش که برخلاف ظاهر شوخش خیلی تنها و غمگینه محافظت میکنه اما در این میان.
────♡────
نظرم:
تعریف این سریالو خیلی از بقیه شنیدم. به نظرم کمدی سریال خوب بود ولی عالی نبود. نقطه قوت سریال نقش اصلیش یعنی دوبونگ سون بود که انقدر خوشگل و ظریف و کیوته از لحن و مدل حرف زدن و صداش گرفته تا اون لبخندهای بامزه ش که آدم دلش می خواد ساعت ها بشینه و نگاهش کنه؛ اما همین دختر که انقدر ظرافت داره با نیروی موروثیش تونست یه پیام قشنگ به مخاطباش بده که اونم این بود که زن میتونه در عین این که ظریف باشه، قدرتمند و با پشتکار هم باشه. پس ظریف بودن به معنی ضعیف بودن نیست!
رئیس مین مین(هم اسم خودم) فوق العاده ترین رئیس دنیاست کی میتونه هم رئیس باشه، هم باهوش و مهندس کامپیوتر و گیم و این چیزا باشه، هم پولدار باشه، هم خوشتیپ باشه و هم خل و چل و کیوت؟! قطعا هیچ کس، جز رئیس آن مین هیوک!
از جیسو هم نگم که این بچه چرا انقدر مظلومه؟! بعد از عاشقان ماه این دومین سریالیه که ازش می بینم. اون از مظلومیتش تو عاشقان ماه و اینم. عایش.
از اون قسمتای جنایی و آدم ربایی دخترا خوشم نمی اومد، یه جورایی انرژی منفی و حس بدی بهم می داد!
ولی خب خوبیش این بود که می شد با دیدن یه سریال هم اکشن و جنایی و کلی هیجان رو تجربه کرد، هم کمدی و عاشقانه رو.
خب نظرای زیادی دارم ولی محض اسپویل نشدن نمیتونم بگم
خلاصه این که ببینین و سرگرم شین.
 برای من تجربه شیرینی بود و باعث شد کلی خنده به لبم بیاد!
────♡────
"زندگی یه بازیه و بزرگترین بازی زندگیه" سخنی از رئیس آن مین هیوک در دوبونگ سون زن قوی
────♡────

■ درونگراها حرف زدن رو دوست ندارن!

□ اشتباه محضه! واقعیت اینه که درونگراها حرف نمیزنن تا وقتی که چیزی وجود داشته باشه که ارزش مطرح کردن داشته باشه‌‌.‌‌اونا از مکالمه های روزمره بی معنی و سلام و احوال پرسی های الکی بیزارن‌‌.‌‌ درباره چیزایی که بهش علاقه دارن یا موضوعاتی که درباره اش اطلاعات خوبی دارن بپرسین و ببینین که اونا تا چند ساعت یا حتی چند روز آینده ساکت نمیشن!

-لوس نشو. چیزی به اسم عشق وجود نداره.

+وجود نداره؟

-نه نداره.

+پس این که ما این جاییم یعنی چی؟

-رابطه، اسمش رابطه ست. ببین همه آدما یه روز رابطه شون تموم می شه. مثلا امروز ازدواج می کنن و یه سال بعد طلاق می گیرن. خب پس عشق کجا میره؟ تموم می شه؟ مگه می شه عشق تموم شه؟

-عشق تموم نمیشه؟

+نه، معلومه که نه!

-پس وجود داره! فقط تموم نشده. یه چیزی درست وسط قلبت، چیزی که تموم نشده!

+اوهوم، خب تو بردی. آره تموم نمیشه. تمومت می کنه مثل خنجری که آروم آروم تا خود استخونت پیش میره، زجر کشت می کنه.

-پس واسه همینه که انکار می شه؛ چون درد داره!

خب بعضی موقعا پیش میاد که به خاطر بعضی مسائل از آدمای دورمون حتی شده برای یه مدت کوتاه دوری می کنیم تا تنها باشیم یا اینکه به یه شهر یا کشور جدید نقل مکان می کنیم و هیچ دوستی فعلا نداریم یا اصلا آدمی هستیم که دوست نداریم با کسی دوست بشیم ( اجباری در کار نیست که)

اون وقت به این فکر کردین که چه جوری وقتمونو بگذرونیم که خوش هم بگذره؟!
من بهش فکر کردم و یه چیزایی رو از سایتای خارجی پیدا کردم و ترجمه کردم؛ یه سریاشم که تجربه خودم بود براتون نوشتم
 

اینم لیست خدمت شما:
1.پیاده روی کردن؛ میتونه همراه هدفون و هندزفری، آهنگ مورد عداقه تون و یه جفت کتونی راحت باشه.
2.طرح زدن رو ناخن؛ خودم تو این کار خوب نیستم:)
3.پختن یک غذای جدید؛ امروز اینو امتحان کردم خیلی حس خوبی داشت^^
4.خوندن کتاب یا رفتن به کتابفروشی؛ اگه حس فوق العاده شو تجربه نکردی خیلی تباهی:)))
5.درست کردن و نوشتن بولت ژورنال
6.حمام طولانی و ریل با آب گرم^^
7.شوهای موردعلاقه تو ببین؛ مثلا اگه کیپاپری بشین ریلیتی شوهای گروهتو ببین✌️
8.مدیتیشن. یک کلمه مه!
9.اتاق یا کمد لباستو منظم کن؛ میبینی که ناخودآگاه چقدر رو حالت تاثیر خوب گذاشته!
10.یه میکاپ جدید رو امتحان کن و با اون میکاپ عکس بگیر!
11.اطراف محل زندگیتو کشف کن؛ مثلا من چند وقت پیش این کارو کردم و دوتا کافی شاپ تو نزدیکی خونه مون پیدا کردم و کلی هم خر ذوق شدم:)))
12.ویدئوهای بامزه تو یوتوب ببین.
13.روی صورتت ماسک بذار.
14.آلبومی رو که هنوز گوش ندادی، پلی کن و گوش بده.
15.به یه تئاتر کمدی برو.
16.به موزه های شهرتون برو.
17.یه نامه دست نویس(منظور روی کاغذ نه وورد و لپ تاپ) برای کسی که حواسش به شما هست و مراقبته بنویس.
18.اسکراب مخصوص صورتت بساز.
19.برای یه قهوه/چای به یه کافی شاپ برو؛ می تونی یه کتابم با خودت ببری. می تونی کافی شاپای مختلفو امتحان کنی^^
20.موضوعاتی رو که در موردش کنجکاوی سرچ کن و راجع بهش اطلاعات بیشتری به دست بیار.
21.یه پلی لیست از آهنگای مورد علاقه ت درست کن.
22.طرز تهیه یه دسر ساده رو سرچ کن و درستش کن.
23.رزومه خودتو تنظیم کن!
24.یه نامه به خود گذشته یا آینده ت بنویس :)
25.درمورد سرنوشت و بیوگرافی آیدل های مورد علاقه ت تحقیق کن.
26.به یه پادکست انرژی مثبت گوش بده.
27.به سینما برو.
28.به وبسایت مورد علاقه ت سر بزن؛ مثلا من وبسایت رنگی رنگی، سیب اسکچ، رد بابل و سومپی رو دوست دارم:]
29.طراحی یا نقاشی کن یا یه کتاب رنگ آمیزی بخر و رنگ کن؛ خیلی باحاله!
30.یه داستان بنویس؛ حالا نه رمان یه داستان کوتاه!
31.یه مدل موی جدید رو امتحان کن؛ می تونه یه رنگ موی جدید هم باشه (اگه اجازه شو داری:|)
32.برنامه پینترست نصب کن و عکسای مورد علاقه تو پین کن.
33.برنامه پیکس آرت نصب کن؛ می شه با استیکراش کلی عکسای باحال درست کرد؛ این دیگه بستگی به خلاقیت خودتون داره~_~
34.دکور اتاق یا خونه تو عوض کن؛ خیلی حسش فوق العاده ست باور کن!
35.یه کار خیر داوطلبانه انجام بده؛ حس مفید بودن پیدا می کنی^^
36.لباساتو از کمد در بیار و ببین کدوم با کدوم بیشتر می آد؛ کنار هم بذار و ازشون عکس بگیر؛ هر موقع خواستی بیرون بری یه سر به اون عکسا بزن و ببین میخوای چه تیپی بزنی! ؛)
37.یه برنامه غذایی برای خودت بنویس^*^
38.یه لیست بنویس به اسم "آرزوهای خریدنی"؛ دلت می خواد چیا داشته باشی؟ چی بخری؟
39.برو خرید و اگه از چیزی خوشت اومد بخرش و اهمیتی نده که یعنی فلانی اینو میپسنده؟ مهم اینه که تو پسندیدی!
40.یه سریال دانلود کن یا بخر (حالا هر چی.) و ببین!

خب اینا ایده های من بود.
شما هم اگه ایده ای دارین تو کامنتا بگین بقیه هم استفاده کنن :)))
بوس پس کله تون 

نینا، راوی و نویسنده‌ی کتاب «تولستوی و مبل بنفش»  برلی غلبه بر ملال و اندوه از دست‌دادن شریک تجربه‌های کودکی‌اش، یعنی خواهر بزرگ‌ترش آن‌ماری، راه و روشی خاص پیش می‌گیرد تا در خلال آن به زندگی عادی خویش بازگردد و از اندوه و تلاش برای مواجه با آن، فرصت زیستن دوباره و امید به زندگی را برای خود و اطرافیانش که همچون او با غم‌ِ ازدست‌دادن مواجه هستند، رقم بزند.

«یک سال، هر روز یک کتاب!» این نسخه‌ی پیچیده‌شده‌ای است که نینا برای خودش و برای تمام لحظه‌هایی که ناتوان از تحمل و صبوری در برابر رنج و اندوه است، می‌پیچد. او برای کنارآمدن با غم، برای خودش فراموشی را تجویز نمی‌کند. او برای کنار آمدن با غم، مواجه با غم را تجویز می‌کند. برای همین است که به کتاب‌ها روی می‌آورد تا همچون راهنمایانی فانوس‌به‌دست، در غم او شریک باشند و همراه با شخصیت داستان‌ها، هزار زندگی نازیسته را زندگی کند و هزار غم تجربه‌نکرده را به جان بخرد. در جایی از کتاب از زبان نینا می‌خوانیم که «یگانه پاسخ به اندوه، زندگی‌کردن است. زندگی‌کردن همراه نظرداشتن به گذشته. به‌خاطرآوردن آن‌هایی که ازدست داده‌ایم و درعین‌حال، با امید و اشتیاق به جلو گام‌برداشتن و آن حس امیدواری و فرصت‌داشتن را ازطریق محبت، سخاوتمندی و هم‌دردی انتقال‌دادن.»

نینا، مادر چهار فرزند و زنی سردوگرم چشیده است که برای رهایی و فارغ‌شدن از غم مرگِ خواهر، یک سال از عمرش را وقت خواندن می‌کند؛ خواندنی منظم و متعهدانه!

از نظر نینا هر کتاب و روایتی، حرفی برای گفتن دارد و این ما هستیم که آنچه را منتظر دریافتش هستیم، از میان کلمه‌ها و روایت‌های نویسنده درمی‌یابیم.

شما با خوندن این کتاب تجربه خوندن چندین کتاب دیگه رو هم به دست می یارین و این واقعا برای من جالب و هیجان انگیز بود.
♡~-~♡~-~♡
نام کتاب: تولستوی و مبل بنفش
✒نویسنده: نینا سنکویچ
ترجمه: لیلا کرد
انتشارات: کتاب کوله پشتی
تعداد صفحات: ۲۷۰
قیمت چاپ اول: ۲۳۰۰۰ تومان

■ همه درونگراها خجالتی هستن!

□ می دونین حقیقتش اینه که درونگراها به یه دلیل برا تعامل با آدما نیاز دارن.

اونا فقط محض اینکه ارتباط برقرار کرده باشن شروع به حرف زدن نمی کنن!

اگه شما می خواین با یه درونگرا ارتباط برقرار کنین خیلی ساده فقط کافیه شروع به حرف زدن کنید!

نگران نباشین که اینکار ممکنه ناراحتشون کنه!

قدم اول رو بردارین و انتظار یه مکالمه آروم و خوب رو داشته باشین!

■ درونگراها حرف زدن رو دوست ندارن!

□ اشتباه محضه!

واقعیت اینه که درونگراها حرف نمی زنن تا وقتی که چیزی وجود داشته باشه که ارزش مطرح کردن داشته باشه‌‌.‌‌

اونا از مکالمه های روزمره بی معنی و سلام و احوال پرسی های الکی بیزارن‌‌.‌‌

درباره چیزایی که بهش علاقه دارن یا موضوعاتی که درباره اش اطلاعات خوبی دارن بپرسین و می بینین که اونا تا چند ساعت یا حتی چند روز آینده ساکت نمی شن!

~چه جمله هایی درونگراها رو می ترسونه؟~

*این یک پروژه گروهیه!*

درونگراها به طور کل وقتی پروژه هارو تنهایی جلو می برن بهتر کار می کنن. چون می تونن راحت و بدون مزاحمت بقیه روی کارشون تمرکز کنن. اونها مثل برونگراها تمایلی به بلند بلند فکر کردن ندارن، معمولا افکار، احساسات و ایده هاشون رو به صورت درونی پردازش و طبقه بندی می کنن.
برای درونگراها، پروژه های گروهی تو مدرسه یا محل کار یعنی کنار اومدن با تغییر یهویی برنامه ها و بحث و مشکلات گروهی. اونا به خوبی می دونن که نه فقط بخاطر پیش بردن کار و مشکلات سر راه پروژه، بلکه به خاطر تلاششون برای هماهنگ شدن با بقیه قراره حسابی از نظر روحی و جسمی خسته بشن.

~چه جمله هایی درونگراها رو میترسونه؟~

 "اینترنت قراره از کار بیفته!"

اینترنت جایگاه مقدسی تو زندگی اکثر درونگراها داره.

بهشون امکان جستجو و دسترسی به هرچیزی که میخوان درباره اش بدونن رو می ده.

کمکشون می کنه تا با مردم در اتباط بمونن، بدون اینکه مجبور باشن از خونه برن بیرون و حضوری اون اشخاصو ملاقات کنن.

مکان دوست داشتنی پر شده از فیلم و بازی و سرگرمی های مورد علاقه شون.

اینترنت از بین بره؟
مغز درونگراها: بترس، فقط بترس!

عاشقانه ای آرام و کلاسیک.
این داستان خیلی لطیف و ملیحه
یه ظرافت خاصی داره
به اندازه ی لطافت و ظرافت دونه های سفید مراورید اصل.
قلم نرم و روح نواز نویسنده ش زمان رو ازتون میگیره؛ طوری که نمیشه کتاب رو رها کرد! :)
داستان در هلند و بر اساس تابلویی به همین اسم که وارمر نقاش هلندی کشیده روایت میشه؛ که در واقع میشه گفت بخشی از سرنوشت وارمره!
──── ♡ ────
نام کتاب: دختری با گوشواره مروارید
✒نام نویسنده: تریسی شوالیه
نام مترجم: طاهره صدیقیان
نام انتشارات: کتابسرای تندیس
──── ♡ ────

اولین ها همیشه ماندگارند!
قانون خاطرات می گوید: هر چیزی را که برای اولین بار در زندگی تجربه می کنیم، در ذهنمان تبدیل به یک حفره ی عمیق می شود. حفره ای که هرگز جایش با هیچ خاطره ی دیگری پر نخواهد شد.
اولین ها هر چقدر هم کهنه و قدیمی باشند در ذهنمان حک شده اند. آنقدر پررنگ هستند که تمام تکرار های بعد از آن هم نمی توانند خاطراتش را کمرنگ کنند. درست مثل اسم معلم کلاس اول که در ذهنمان پررنگ تر از معلم های دیگر است!
اولین ها علایق و نفرت های ما را می سازند.
درست مثل مزه ی اولین خرمالویی که خورده ایم. اگر نارس و گس باشد و دهنمان را جمع کند دیگر هیچوقت خرمالو نمی خوریم و اگر شیرین و رسیده باشد از محبوبترین میوه هایمان می شود.
اما در زندگی همه چیز به سادگی دوست داشتن یا دوست نداشتن یک خرمالو نیست.
گاهی اولین ها مسیر زندگیمان را کاملا تغییر می دهند.
اولین اعتماد، اولین خواستن، اولین دوست داشتن باعث شکل گیری ذهنیتی در ما می شود که عوض کردن آن گاهی سال ها طول می کشد.
هیچ انسانی گوشه گیر، ترسو، بی اعتماد، بدبین و تنها به دنیا نیامده است؛ تجربه ی اولین اتفاقات در زندگی هر انسانی باعث به وجود آمدن تفاوت در دیدگاه و زندگی آن ها می شود.
اولین ها باعث می شوند آدم ها بخواهند دوباره آن اتفاق خاص را تجربه کنند یا از آن فراری باشند.
مراقب اولین ها باشید،
" اولین ها همیشه ماندگارند! "
#حسین_حائریان
♡~♡~♡
پ.ن: متنو همینجوری دوست داشتم و گذاشتم ربطی به حال روحیم نداره دوست عزیز! :|
پ.ن.2: این تابلو اولین تابلوییه که کشیدم:))) اولین ها همیشه ماندگارند.
پ.ن.3: نقاشی با رنگ روغنو دوباره شروع کنم؟!

Aşik insanlar hayatda iki kez öliyoar, birisi normal bildiğimiz ölum ve birisise sevdiğinden ayrilinca başveren ölum
Inanmiyorsan sevgilisini kayb etmiş bir aşikin gözlerine bak, orda hala nefes alan bir jesedi gore bilirsin
ترجمه: آدم های عاشق دو بار در زندگی می میرند، یک بار به مرگ طبیعی و یک بار زمانی که از معشوقشان جدا می شوند!
اگر باور نمی کنی به چشمان عاشقی که معشوقش را از دست داده نگاه کن، آن جا جسدی را که می تواند نفس بکشد خواهی دید!

*دلنوشته ها خودم نوشتند*

سرما خوردم و حالم خوب نیست.

بی جون افتادم گوشه مبل و کانال اون ور آبی می بینم.

یه برنامه یه لیست از سریال های ترکی رو تهیه کرده که

پایان خوششون تو ذهن ها ماندگار شده.

همه می خندن،

همه به آرامش رسیدن،

همگی دور میز صبحونه یا شام نشستن و هیچ دغدغه ای ندارن.

به این فکر می کردم کاش.

پایان سریال ما هم برسه دیگه!

نه؟

داستان در مورد مردی روسی هستش که کارمند دولته و اسمش آقای یاکوف پتروویچ گالیادکین هست.
آقای گالیادکین یه مرد معمولی نیست، این رو تقریبا از اولین صفحات کتاب هم میشه فهمید.
این رمان با توجه به فضای بیمارگونه ای که شخصیت اصلی رمان فراهم کرده میشه گفت ژانری روانشناسانه داره. (البته به نظر بعضی مخاطبین آقای کالیادکین بیمار نیست!)
من فکر میکنم همه ما در یک برهه خاص از زندگی یا شاید در تمام طول سال های زندگیمون یک آقای گالیادکین مخفی در وجودمون داریم.
گالیادکین میگه: "من تنها هستم و آن ها همه با هم!"
این جمله براتون آشنا نیست؟
همه ما حداقل یک بار هم که شده تو زندگیمون این احساس رو داشتیم؛ مخصوما ما درونگراها!
گالیادکین در واقع تمام انسان های جامعه مدرن هست. انسان هایی با دو نقاب متفاوت یا بهتره بگیم انسان هایی با یک همزاد جعلی!

انسان هایی که فکر میکنن همه با خود واقعی اون ها دشمن هستن پس باید حوری تغییر کنن تا بتونن با این تغییر این دشمن ها رو به دوست بدل کنن!
انسان هایی که گاهی در تلاشند تا از خود واقعیشون فرار کنند، لبخند بزنند، در اجتماع حضور پیدا کنند و برای بالا رفتن از پله های موفقیت طریقه چاپلوسی برای مافوق رو طی کنند؛ در حالی که خود واقعی اون ها از زیر پوسته همزادشون فریاد می کشه که من این چیزی که شما می بینید، نیستم!
♡~~♡~~♡~~♡
نام کتاب: همزاد
✒نویسنده: فیودور داستایوفسکی
مترجم: سروش حبیبی
انتشارات: نشر ماهی

امروز که داشتم زیر تیغ تاوان رو ویرایش میکردم به بخشهایی رسیدم که یادم رفته بود اینا رو خودم نوشتم و چند دقیقه روشون مکث کردم. این هم یکی از عجایب نویسندگیه دیگه!

پ.ن: این آخرین ویرایشه این رمانه.

باز هم اگه به این قسمت ها رسیدم باهاتون به اشتراک میگذارم.

■ درونگراها هیچ آدمی رو دوست ندارن!

□ اگر اون قدر خوش شانسین که یک درونگرا شما رو دوست خودش تصور میکنه، شما احتمالا یک همراه وفادار تا آخر عمرتون با خودتون خواهید داشت. به محض اینکه شما بتونید اعتماد و احترامشون رو جلب کنین، شما وارد دایره افراد مورد علاقه شون میشین.

بعد از سه سال زندگی با این رمان بالاخره نقطه پایانی برایش گذاشته شد.

ظهرهای تابستان را جلوی کولر،

شبهای زمستان پتو پیچ چسبیده به شوفاژ تا نیمههای شب،

غرغرهای مادرم که می گفت:

"بسه دیگه کور شدی آنقدر زل زدی به آن لبتاپ!"

و تا میگفتم رمان. لحنش مهربان میشد و میگفت:

"یه استراحتی بکن جان مادر!"

لحظه به لحظه ای را که با این رمان گذراندم خوب به خاطر دارم.

کار اول است و بیشک بینقص نیست. آدم کمالگرایی هستم و مدام با خودم میگویم میتوانست بهتر باشد، اما باز خوی متواضعم گوشزد میکند که تو هوگو و دوما که نیستی! ته تهش یک نویسنده نو قلمی.

امیدوارم عاقبت بخیر شود و درخور نگاه زیبا و زمان ارزشمندتان باشد.

دلتنگی حال عجیبی است،
قاتل بی رحمی ست.
دلتنگی ظالم،
به یک باره نمی کشد،
نه مثل تیزی لبه ی تیغ،
نه مثل داغی گلوله ی تفنگ،
نه مثل زبری طناب دار،
نه مثل دِشنه و خــَدَنگ.
دلتنگی  جُـزام  است!
چون خوره ای وحشتناک
ذره ذره ی نشاط روحت را می جود!
تابه خودبیایی،
میبینی
یک گوشه
در آخرین ایستگاه زندگـی،
به استقبال مــرگ ایستاده ای!
#میناشیردل

اونجایی که رضا بهرام میگه:

"بی عشق جهان یعنی، یک چرخش بی معنی"

زیباترین جمله ای هست که میشه براش قاب طلا گرفت

و زد روی سینه دیوار و ساعت ها بهش زل زد!

ولی نه برای عشق های دایرکتی و اینستاگرامی و

چرا بی شب بخیر خوابیدی و صبح بخیر یادت رفت!

فقط برای یک عشق.

اون عشقی که مثل خون در رگ هامون جاریه،

مثل قلب تو سینه مون میتپه،

مثل صداست در گوشمون،

مثل نور در چشممون،

مثل کلمه روی زبانمون،

مثل قدرت دستامون،

مثل نای موندن و رفتن در پاهامون.

یک عشقی که هیچ آسیبی ازش نمیبینی،

عشق به اونی که گفت فقط بخوان مرا تا اجابت کنم تو را.

بدون این عشقه که جهان یک چرخش بی معنیست!

شبیه زنی است
که مرد خانه است
روی دوش راستش کیفش را محکم چسبیده
و در دست چپش سبزی و نان و اندکی گوشت.
در آخرین ساعات عصر منتظر تاکسی ایستاده و
آخرین خبرهای تحریم را می‌خواند
روی رومه های چیده شده‌‌‌ی مقابل دکه.!

#میناشیردل